Observeer planeten en verder

De beslissing over een telescoop is niet eenvoudig, het is een belangrijke uitgave en we moeten heel goed bedenken welke optie het meest geschikt is en vooral degene die ons in staat zal stellen meer van onze waarneming te genieten.

Om het type waarneming te definiëren, zijn we van veel dingen afhankelijk, maar de belangrijkste factor is de optiek van de telescoop. De optiek bepaalt vooral de lichtsterkte, de vergroting en het gezichtsveld. Met twee basisparameters, de lensopening en de brandpuntsafstand of ook de brandpuntsafstand.

Het diafragma van de lens markeert de helderheid, hoe meer diafragma, hoe meer helderheid en hoe meer lichtinval. We hebben dus verschillende openingen in de markt, weergegeven in mm of inches:

• Laag: 50,60,80 en 90 mm
  
• Gemiddelden: 102, 120,125, 127 en 130 mm
  
• Hoogte: 150, 200, 250, 300 mm of hoger
  

De eerste vraag is:

Willen we ons meer richten op het observeren van planeten of de maan? . Als dat zo is, moeten we een brekende telescoop of Maksutov kiezen. Deze telescopen hebben een doeldiameter tussen 50 en 102 mm en een steeds grotere brandpuntsverhouding bij f / 10.

Willen we een groter deel van de hemel observeren om sterrenbeelden, sterrenstelsels en de diepe lucht te observeren? . Kies dan voor een reflectortelescoop of Schmidt-Cassegrain. Deze telescopen hebben een lens groter dan 120 mm of 5 "en een brandpuntsafstand van f / 10 of minder.

Hier voeren we de term in van de kracht van de telescoop, dat wil zeggen van de toename. De vergroting wordt verkregen uit de verhouding of verdeling tussen de brandpuntsafstand van een telescoop en de brandpuntsafstand van het gebruikte oculair. Bijvoorbeeld met een refractortelescoop met een brandpuntsafstand van 1000 mm en een oculair van 20 mm, krijgen we een vergroting van 50x.

Refractor, lens of telescoop met lange buis, de brandpuntsafstand is praktisch gelijk aan de lengte van de buis. In optische systemen zoals Maksutov of Schmidt-Cassegrain is de brandpuntsafstand groter en aangezien het optische systeem complexer is, wordt de totale brandpuntsafstand verkregen uit de rebound-lengte van de lichtbundel in de verschillende interne lenzen. Daarom hebben we hogere brandpuntsafstanden in kortere optische buizen en dus telescopen met een grotere vergrotingscapaciteit.

Als we een heel praktische samenvatting maken, kunnen we concluderen dat als we geïnteresseerd zijn in het observeren van planeten en de maan op een inwijdingsniveau, we een refractortelescoop moeten kiezen.

Als we geïnteresseerd zijn in het observeren van een veel breder ruimtegebied en het observeren van sterrenstelsels, nevels, sterrenbeelden, enz., Zouden we een reflecterende telescoop moeten kiezen.

Voor een meer veelzijdige en krachtige waarneming moeten we kiezen voor de Schmidt-Cassegrain optische modellen, die ons meer kwaliteit, meer licht en meer kracht zullen geven. Kortom, geavanceerder.